ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΑΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Θωμαή Κιμισκίδου, Πρόεδρο Πλημμελειοδικών, Γεωργία Πολυδώρου και Ελένη Ζαϊρα, Πλημμελειοδίκες.
Συνήλθε στο γραφείο της Προέδρου στις 28 Ιανουαρίου 2021, παρουσία της Γραμματέως Γεωργίας Πλέσσα, προκειμένου ν’ αποφανθεί για την παρακάτω ποινική υπόθεση:
Κατά του … ασκήθηκε ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της διακεκριμένης υπεξαίρεσης αντικειμένου που το είχαν εμπιστευτεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητας του ως εντολοδόχου ξένης περιουσίας, με αξία αντικειμένου υπερβαίνουσα συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ και διενεργήθηκε κυρία ανάκριση.
Μετά το πέρας αυτής ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών Γεώργιος Πετειναρέλης στις 22 Δεκεμβρίου 2020 εισήγαγε τη δικογραφία που σχηματίστηκε στο Συμβούλιο τούτο με την υπ’ αριθμ. 3957/2020 έγγραφη πρότασή του και η οποία έχει ως εξής:
Εισάγω στο Συμβούλιό Σας σύμφωνα με τα άρθρα 30παρ.2, 138παρ.ι και 308παρ.1 Κ.Π.Δ —όπως αυτά πλέον τέθηκαν σε ισχύ δυνάμει του Ν.4620/2019 (ΦΕΚ Α’ 96/11.06.2019) περί εισαγωγής νέου Κ.Π.Α- την ανακριτική δικογραφία με ΑΒΜ: Ε2019/4563 εναντίον του …, κατοίκου … (οδός … αρ….), για την οποία δικογραφία του έχει αποδοθεί η κατηγορία της διακεκριμένης υπεξαίρεσης αντικειμένου που το είχαν εμπιστευτεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητας του ως εντολοδόχου ξένης περιουσίας, με αξία αντικειμένου υπερβαίνουσα συνολικά το ποσό των 120.000 € (ευρώ) ήτοι για παράβαση των άρθρων: 1, 14, 26παρ.1α’, 27, 52, 53, 79, 375παρ.1εδ.β’-2, Π.Κ -όπως το τελευταίο ισχύει με Ν.4619/2019, περί εισαγωγής νέου Ποινικού Κώδικα, εκθέτω τα εξής:
Η ποινική δίωξη ασκήθηκε με αφορμή την από 26/9/2019 έγκληση της τελούσας σε ασφαλιστική εκκαθάριση ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία: «…» που εδρεύει στην Αθήνα (… αρ….), νόμιμα εκπροσωπούμενη βάσει δικαστικής απόφασης λόγω υπαγωγής σε κατάσταση ασφαλιστικής εκκαθάρισης από την ανώνυμη εταιρία/ασφαλιστική εκκαθαρίστρια με την επωνυμία: «…» με νόμιμο εκπρόσωπο της τελευταίας (εκκαθαρίστριας εταιρίας) τον …, ενώ για τη σχηματισθείσα σχετικά δικογραφία διενεργήθηκε αρχικά προκαταρτική εξέταση και κατόπιν κυρία ανάκριση με σχετική παραγγελία μας, η οποία τελευταία (ανάκριση), περατώθηκε νομότυπα με λήψη απολογίας του κατηγορουμένου και παράλληλη γνωστοποίηση σε αυτόν το πέρατος της κυρίας ανάκρισης, ενώ του επιβλήθηκε δυνάμει της ΑΝ9/Δ/12/2010 Διάταξης Ανακρίτριας του 9ου Τακτικού Ανακριτικού Τμήματος Πρωτοδικείου Αθηνών ο περιοριστικός όρος: της εμφάνισής του την 1η και 16η ημέρα κάθε μήνα στο: Α.Τ του τόπου κατοικίας του.
Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο προϊσχύσαν Δίκαιο για άρθρο 375 παρ.1- 2 ΠΚ (όπως είχε εισαχθεί με το Π.Δ 283/1985): «Όποιος ιδιοποιείται παρανόμους ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα που περιήλθε στην κατοχή του με οποιονδήποτε τρόπο τιμωρείται … (παρ. 1) και: αν πρόκειται για αντικείμενο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας που το έχουν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω ανάγκης ή λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου… ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι 10 (δέκα) ετών» (παρ.2εδαφ.α’). «Αν το συνολικό αντικείμενο της πράξης του προηγούμενου εδαφίου υπερβαίνει σε ποσό τα 120.000 ευρώ, τούτο συνιστά επιβαρυντική περίπτωση» (εδάφ.2β’).
Από τις συγκεκριμένες διατάξεις προκύπτει ότι για την στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της υπεξαιρέσεως απαιτούνται τα εξής στοιχεία: α) ξένο κινητό πράγμα ολικά ή εν μέρει, β) το πράγμα να περιήλθε με οποιονδήποτε τρόπο στο δράστη και να ήταν κατά τον χρόνο της πράξεως στην κατοχή του, γ) ο δράστης να ιδιοποιήθηκε αυτό παράνομα χωρίς την συναίνεση του ιδιοκτήτη ή άλλο δικαίωμα που παρέχεται σ’ αυτόν από το νόμο και δ) δόλια προαίρεση του δράστη που καταδηλώνεται με οποιαδήποτε ενέργεια αυτού, που εμφανίζει εξωτερίκευση της θέλησής του για αν ενσωματώσει στην περιουσία του το ευρισκόμενο στην κατοχή του ξένο κινητό πράγμα χωρίς νόμιμο δικαιολογητικό λόγο. Ξένο θεωρείται το πράγμα όταν βρίσκεται σε ξένη -σε σχέση με το δράστη κυριότητα- όπως αυτή διαπλάσσεται στον Αστικό Κώδικα. Τέτοια περίπτωση ξένου κινητού πράγματος αποτελούν και τα χρήματα που εισπράττει κάποιος για λογαριασμό άλλου ή από τον κύριο τούτων για ορισμένο σκοπό. Η ιδιοποίηση γίνεται παράνομη όταν γίνεται χωρίς τη συναίνεση του ιδιοκτήτη ή όταν ο δράστης κατακρατεί το κινητό πράγμα και το ιδιοποιείται χωρίς δικαίωμα που αναγνωρίζεται από το νόμο. (βλ. Μ. Μαργαρίτη ο.π σελ. 1074 επ. και ΑΠ1420/2007 Ποιν.Χρον.ΝΗ’ σελ. 425, ΑΠ347/2006 Ποιν.Χρον ΝΣΤ’ σελ.832, ΑΠ183/2002 Ποιν.Χρον. ΝΒ’σελ.895, 733/2001 Ποιν.Χρον. ΝΒ σελ.228).
Επιπλέον και προκειμένου για διαχειριστή, είναι το πρόσωπο εκείνο που ως δράστης ενεργεί, όχι απλώς υλικές, αλλά νομικές πράξεις, με εξουσία αντιπροσωπεύσεως του εντολέα, την οποία μπορεί να έλκει είτε από το νόμο, είτε από τη σύμβαση, χωρίς να αποκλείεται να προέρχεται η εξουσία αυτή και από τη δημιουργία μιας πραγματικής καταστάσεως από μόνη τη διενέργεια εκ μέρους του, αναλογών πράξεων, οπότε πρόκειται για διαχειριστή «εν τοις πράγμασι» (βλέπετε: ΑΠ912/ 2012 δημοσ. «ΝΟΜΟΣ» αρ.*587676*, ΑΠ871/2012 δημοσ. «ΝΟΜΟΣ» αρ.*585684*, ΑΠ828/2012 δημοσ. «ΝΟΜΟΣ» αρ.*580807* ΑΠ612/2012 δημοσ. «ΝΟΜΟΣ» αρ. *581276* αλλά και παλαιότερες: ΑΠ 1645/2003 Ποιν.Χρον. ΝΔ7605, 183/2002 Πονν.Χρον. ΝΒ/895, 1598/2000 Ποιν.Χρον. ΝΑ7639), ΑΠ 933/2008, ΑΠ 2124/2006, ΑΠ 1364/2006, ΑΠ 1900/2009).
Όμως, ενώ με την παλιά ρύθμιση της παρ.2 άρθρου 375 Π.Κ (δυνάμει του Π.Δ/τος 283/1985) για την στοιχειοθέτηση της κακουργηματικής μορφής υπεξαιρέσεως από εντολοδόχο, επίτροπο, κηδεμόνα του παθόντος ή διαχειριστή ξένης περιουσίας, αρκούσε το αντικείμενο της πράξης να είναι απλώς «ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας», υπό το νέο Δίκαιο απαραίτητο στοιχείο για τη μετάπτωση της βασικής πράξης σε κακουργηματικό βαθμό απαιτείται ρητά η αξία να υπερβαίνει τα 120.000€ (ευρώ) χωρίς πλέον να αρκεί ή να ασκεί από μόνο του επίδραση στο χαρακτηρισμό της πράξης το στοιχείο της αξίας αντικειμένου ως «ιδιαίτερα μεγάλης» (: βλέπετε παρ.2: «Αν η αξία του αντικειμένου στην παράγραφο 1 υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή,
Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 15Α του -έστω εντελώς πρόσφατα κατηργημένου δυνάμει του άρθρου 47 Ν. 4583/2018- Ν.1569/1985:
«Μεσίτης ασφαλίσεων είναι το πρόσωπο, το οποίο έχει ως αποκλειστικό έργο, κατ’ εντολή του ασφαλιζομένου, χωρίς να δεσμεύεται ως προς την επιλογή της ασφαλιστικής ή αντασφαλιστικής επιχείρησης, έναντι προμήθειας που καταβάλλεται από τις ασφαλιστικές ή αντασφαλιστικές επιχειρήσεις, να φέρει σε επαφή ασφαλιζόμένους ή αντασφαλιζομένους και ασφαλιστικές ή αντασφαλιστικές επιχειρήσεις, να προβαίνει σε όλες τις αναγκαίες προπαρασκευαστικές εογασίες για τη σύναψη ασφαλιστικών ή αντασφαλιστικών συμβάσεων, να λαμβάνει την αποδοχή από την ασφαλιστική ή αντάσφαλιστική επιχείρηση και την έγκριση του ασφαλιζομένού ή αντασφαλιζομένου και να βοηθά κατά τη διαχείριση και την εκτέλεσή τους, ιδίως σε περίπτωση επέλευσης του κινδύνου».
Εξάλλου κατά τα άρθρα 5παρ.4 και 9παρ.4 Π.Δ/τος 298/1986 που τυγχάνουν ανάλογης εφαρμογής και στις περιπτώσεις μεσιτών :
«Σε περίπτωση λύσης της σύμβασης πρακτόρευσης ο πράκτορας υποχρεούται να επιστρέφει στην εταιρία όλο το έντυπο υλικό της, τα τιμολόγια, τις επιγραφές, τα εισπραχθέντα ασφάλιστρα, τις αποδείξεις και τα συμβόλαια. Το αργότερο μέσα σε 15 ημέρες, από τη λύση της σύμβασης ο πράκτορας έχει υποχρέωση να παραδώσει στην ασφαλιστική επιχείρηση λογαριασμούς και δικαιολογητικά έγγραφα και να καταθέσει το υφιστάμενο υπέρ αυτής υπόλοιπο» (άρθρο 5παρ.4).
«Το αργότερο μέσα σε 15 ημέρες από τη λύση της σύμβασης ο παραγωγός, στον οποίο έχει ανατεθεί η είσπραξη ασφαλίστρων, παραδίδει στην ασφαλιστική επιχείρηση λογαριασμούς και δικαιολογητικά έγγραφα και καταβάλλει το τυχόν υφιστάμενο υπέρ αυτής υπόλοιπο» (άρθρο 9παρ.4)
Τέλος κατά την πρόβλεψη άρθρου 3παρ.6 Ν.Δ/τος 400/1970 -τουλάχιστον μέχρι την ισχύ του άρθρου 278 Ν.4364/2016 όπου τον κατήργησε:
«Τριάντα ημέρες μετά την οριστική ανάκληση της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικής επιχείρησης θεωρούνται αυτοδίκαια λυμένες όλες οι ασφαλιστικές συμβάσεις της, εκτός από αυτές των ασφαλίσεων ζωής, εφόσον μέσα στην πιο πάνω προθεσμία δεν έχει εγκριθεί από τον Υπουργό Εμπορίου τυχόν αίτηση άλλης ασφαλιστικής επιχείρησης περί αναδοχής του ασφαλιστικού της χαρτοφυλακίου. Τα καταβληθέντα μη δεδουλευμένα ασφάλιστρα επιστρέφονται. Τυχόν καταβληθείσες νόμιμες προμήθειες επιστρέφονται ή αναζητούνται από τον εκκαθαριστή»
Στην προκειμένη περίπτωση από το σύνολο των αποδεικτικού υλικού που συγκεντρώθηκε κατά την προκαταρκτική εξέταση και την κύρια ανάκριση, και κυρίως τα έγγραφα σε συνεκτίμηση και της απολογίας του κατηγορουμένου, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Σύμφωνα με όσα εξιστορεί η εγκαλούσα ανώνυμη εκκαθαριστική εταιρία «…» και με αφορμή το γεγονός ότι τέθηκε σε καθεστώς ασφαλιστικής εκκαθάρισης -αφού δυνάμει της αριθμ: … απόφασης της Επιτροπής Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης (ΕΠ.Ε.Ι.Α) ανακλήθηκε οριστικά η άδεια σύστασης και λειτουργίας της για το σύνολο των Κλάδων δραστηριοτήτων της- λύθηκαν αυτοδίκαια με την ανακλητική απόφαση όλες οι ασφαλιστικές συμβάσεις που ήταν μέχρι τότε σε ισχύ καθώς και οι συμβάσεις με συνεργάτες, πράκτορες και κάθε διαμεσολαβητές στη δραστηριότητα «παραγωγής» ασφαλιστηρίων συμβολαίων, ώστε πλέον να έχουν τεθεί ζητήματα επιστροφής ασφαλίστρων είτε σε πελάτες εφόσον λύθηκαν τα συμβόλαια αλλά και προηγουμένως στο ίδιο το νομικό πρόσωπο της εταιρίας, εφόσον βρίσκονταν στα χέρια των προαναφερομένων τρίτων προσώπων που είχαν διαμεσολαβήσει βάσει συμβάσεων στην είσπραξή τους από πελάτες για λογαριασμό της. Τελικά δε και μετά από μια πορεία άλλων θητευσάντων εκκαθαριστών με βάση τη σχετική διαδικασία, την 4/12/2018, κατά την συνεδρίαση του Δ.Σ της εταιρίας: «…» ορίστηκε νόμιμος εκπρόσωπος της εν λόγω εκκαθαρίστριας εταιρίας ο …
Μετά από έλεγχο των βιβλίων και στοιχείων που βρέθηκαν κατά τον εκκαθαριστικό έλεγχο της εταιρίας που ορίστηκε για την εκκαθάριση απαιτήσεων και υποχρεώσεων της εγκαλούσας, ανέκυψε ότι την 27/4/2009 έλαβε χώρα σύναψη σύμβασης ανάμεσα στην εγκαλούσα (μετέπειτα σε εκκαθάριση λόγω ανάκλησης άδειας σύστασης και λειτουργίας) εταιρία και της εκπροσωπούμενης από τον κατηγορούμενο εταιρίας με την αρχική επωνυμία: «…» και διακριτικό τίτλο: «…» και μετέπειτα «…» με διακριτικό τίτλο «…», που τότε έδρευε στην Αθήνα (οδός … αρ…), κατά την οποία η τελευταία αναφερόμενη εταιρία ανέλαβε γενικά την υποχρέωση με την ιδιότητα αντισυμβαλλόμενης μεσίτριας (η οποία ήταν νομότυπα συστημένη και εγγεγραμμένη στο οικείο μητρώο Μεσιτών Ασφαλιστών με αριθμ: 209764), να προβαίνει ως διαμεσολαβήτρια σε όλες τις αναγκαίες εργασίες για σύναψη ασφαλιστικών συμβάσεων για κάλυψη ασφαλιστικών κινδύνων πελατών της εγκαλούσας.
Ειδικότερα δε πάντως με τους όρους 5.1 και 5.2 της σύμβασης, η μεσιτική εταιρία του κατηγορουμένου αναλάμβανε την είσπραξη και την απόδοση της εγκαλούσας εταιρίας των ασφαλίστρων μαζί με παράδοση των ασφαλιστηρίων στον πελάτη, ταυτόχρονα όμως με την είσπραξή τους από τον τελευταίο ή εντός οριζομένης όμως προθεσμίας. Ορίστηκε ακόμα σαν κρίσιμο στοιχείο της σύμβασης (όρος 5.5), ότι για όσο χρόνο τα μικτά ασφάλιστρα μετά την είσπραξή τους από τους πελάτες της εγκαλούσας παρέμεναν στα χέρια της εταιρίας του κατηγορουμένου, μέχρι την ολοσχερή και πλήρη απόδοσή τους, θα συνιστούσαν αντικείμενο σύμβασης παρακαταθήκης και η εταιρία δια του νομίμου εκπροσώπου της θα ήταν θεματοφύλακας. Επίσης σε περίπτωση μη είσπραξης από την μεσίτρια εταιρία των ασφαλίστρων από πελάτες εντός προθεσμίας 45 (σαράντα πέντε) ημερών, όφειλε να επιστρέψει τα πρωτότυπα ασφαλιστήρια έγγραφα και τις αποδείξεις τους με επιστολή που θα ανέφερε τους λόγους μη είσπραξης.
Σε περίπτωση εξάλλου λύσης σύβασης μεσιτείας, συμφωνήθηκε με τον όρο 8.3, ότι η μεσιτική εταιρία υποχρεούτο να επιστρέψει το σύνολο του έντυπου υλικού σε τιμολόγια, επιγραφές, αποδείξεις και ασφάλιστρα.
Τελικά σύμφωνα με τα παραστατικά που βρέθηκαν στην εταιρία αναφορικά με την έκδοση ασφαλιστηρίων συμβολαίων βάσει πελατολογίου της εγκαλούσας εταιρίας από τα οποία προκύπτει ότι τα αντιστοιχούντα ασφάλιστρα εισπράχθηκαν από τη μεσιτική εταιρία του κατηγορουμένου (καθόσον αν υποτεθεί αντίθετη εκδοχή, σε κάθε περίπτωση δεν επεστράφησαν ανείσπρακτα με αναλυτική επιστολής των τυχόν λόγων μη εξόφλησής τους από πελάτες), η εκκαθαριστική εταιρία απεφάνθη ότι ο κατηγορούμενος ως νόμιμος εκπρόσωπος της μεσιτικής εταιρίας, παρακράτησε και δεν απέδωσε (θεωρούμενος ως θεματοφύλακας/εντολοδόχος για απόδοση), το συνολικό ποσό 417.451,57€ (ευρώ).
Το ποσό αυτό προκύπτει λογιστικά από το τηρούμενο στην εγκαλούσα εταιρία μηχανογραφημένο ηλεκτρονικό αρχείο πελατολογίου, από το οποίο εξήχθη αρχικό συνολικό υπόλοιπο ύψους 474.039,94€ (ευρώ) ως μικτές εισπράξεις ασφαλίστρων, αφαιρουμένου του ποσού των 83.104,886 ως συνόλου προμηθειών που δικαιούτο να παρακρατήσει η μεσιτική εταιρία για τη διαμεσολάβησή της σε συνάψεις συμβολαίων με πελάτες της εγκαλούσας εταιρίας (ήτοι κατάλοιπο 390.934,366 ευρώ) [àβλέπετε προσκομιζόμενο επικυρωμένο αντίγραφο μηχανογραφημένης εκτύπωσης κατάστασης ηλεκτρονικών δεδομένων εγκαλούσας εταιρίας για ασφάλιστρα ανά ημερομηνία, πελάτη, με κατηγορίες μικτής χρέωσης, υπολοίπων καθαρών υπολογισμό προμηθειών κλπ της «…»] αλλά και με πρόσθεση (βλέπετε τέλος ανωτέρω κατάστασης) του ποσού εκείνου που αντιστοιχεί στα ασφάλιστρα που κατέβαλαν μεν πελάτες για ασφαλιστικές συμβάσεις, χωρίς όμως και να καλυφθούν στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα για τους ασφαλιστικούς κινδύνους, (μη «δεδουλευμένα»), καθόσον αυτές (συμβάσεις) λύθηκαν αυτοδίκαια λόγω ανάκλησης άδειας σύστασης και λειτουργίας της ασφαλιστικής εταιρίας κι επομένως και κάθε σύμβαση με συνεργάτες ή πράκτορες όπως (επομένως) και η από 27/4/2009 σύμβαση μεταξύ της μεσιτικής εταιρίας «…» και της εγκαλούσας εταιρίας.
Μάλιστα η εγκαλούσα την 11/3/2014 (οπότε και προφανώς δια του νομίμου εκπροσώπου της εταιρίας ασφαλιστικής εκκαθάρισης είχε εντελώς πρόσφατα ολοκληρώσει την λογιστική εικόνα περί της κατάστασης των ανεξόφλητων και μη επιστραφέντων στην πρώτη ασφαλιστηρίων γ συμβολαίων), κοινοποίησε με Δικαστικό Επιμελητή τη συνταχθείσα από Γ 16/1/2014 Εξώδικη Γνωστοποίηση-Πρόσκληση-Δήλωσή της με σκοπό την άμεση εξόφλησή τους νομιμοτόκως από την 6-3-2010, πλην όμως ο νόμιμος εκπρόσωπος της εγκαλουμένης μεσιτικής εταιρίας ουδέποτε ανταποκρίθηκε για εξόφληση του ποσού από τα εισπραχθέντα από την εταιρία του ασφαλιστήρια συμβόλαια, το οποίο ποσό ουδέποτε απέδωσε κατά τους όρους της σύμβασης στην εγκαλούσα εταιρία και χωρίς να έχει τηρήσει (εναλλακτικά) τις προβλεπόμενες προθεσμίες για επιστροφή στο πρωτότυπο των συμβολαίων, καταδεικνύοντας την πρόθεση ιδιοποίησής του ποσού και ενσωμάτωσης του στην περιουσία του. Ο κατηγορούμενος αρνείται την κατηγορία με ένα εντελώς συνοπτικής γραφικής υφής απολογητικό υπόμνημα, στο οποίο και για τον καθορισμό της υπερασπιστικής του “γραμμής”, αρχικά επικαλείται ότι η κατάρρευση της … συμπαρέσυρε σε καθεστώς πτώχευσης και την εκπροσωπούμενη από αυτόν εταιρία, η οποία πάντως κηρύχθηκε σε παύση πληρωμών το έτος 2012 και μετά από δική της αίτηση Παύσης Πληρωμών την 18/3/2011. Περαιτέρω ότι ακόμα και πριν την πτώχευση της «…», όταν διαπίστωσε ότι και άλλες ασφαλιστικές εταιρίες με τις οποίες είχε συμβάσεις μεσιτείας κατέρρευσαν -όπως η … και η …- είχαν πτωχεύσει, προτίμησε η εταιρία του να καλύψει με δικά της κεφάλαια τα μη «δεδουλευμένα» ασφάλιστρα πελατών τους σε άλλες ασφαλιστικές εταιρίες. Τέλος αμφισβητεί την εγκυρότητα των καταγραφών στην μηχανογραφημένη εκτύπωση ηλεκτρονικής κατάστασης αρχείου πελατολογίου με παράθεση ανεξόφλητων ασφαλίστρων πελατών προς την εγκαλούσα όπου όμως είχε διαμεσολαβήσει η μεσίτρια εταιρία του κατηγορουμένου -όπως επικαλείται αυτήν (κατάσταση) η «…»-, με τα επιχειρήματα ότι αφενός παρατίθεται καταγραφές συμβάσεων με έναρξη μεταγενέστερη της ημερομηνίας ανάκλησης άδειας λειτουργίας της … και ότι δεν έγιναν Πράξεις Ακυρώσεων επ’ αυτών.
Σε σχέση με τα δύο τελευταία επιχειρήματα, δεν παρατηρείται (σε σχέση με το πρώτο) στις στήλες της ηλεκτρονικής κατάστασης πελατολογίου κανένα συμβόλαιο που να έχει καταρτιστεί μετά την 25/2/2010 κι επιπλέον (σε σχέση με το δεύτερο επιχείρημα) ενόψει των συνομολογημένων όρων λειτουργίας της σύμβασης μεσιτείας, καμία υποχρέωση δεν υπήρχε εκ μέρους της εγκαλούσας ασφαλιστικής εταιρίας να προβεί σε Πράξεις Ακυρώσεων συμβολαίων, ενώ η εταιρία του κατηγορουμένου ήταν σαφώς υποχρεωμένη να επιστρέφει εντός σύντομης προθεσμίας τα πρωτότυπα των ανεξόφλητων συμβολαίων, ώστε να μην καθίσταται ως εντολοδόχος επί μακρόν και αδικαιολόγητα θεματοφύλακας των ασφαλίστρων των οποίων οι πελάτες μετά την έκδοσή τους δεν προέβαιναν σε ταυτόχρονη της παράδοσης των συμβολαίων εξόφληση.
Εξάλλου η πτώχευση της εταιρίας του κατηγορουμένου θεωρώ πως δεν μπορεί να ασκεί επίδραση προς την κατεύθυνση έλλειψης δόλου του για μη παρακράτηση των ποσών, καθώς έλαβε χώρα σε χρόνο σαφώς πολύ μεταγενέστερο σε σχέση με την ανάκληση άδειας της ασφαλιστικής εταιρίας ήτοι περισσότερο από ένα έτος ακόμα και σε σχέση με την κατάρτιση των τελευταίων ασφαλιστήριων συμβολαίων της …, γεγονός που σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να δικαιολογήσει για ποιο ειδικότερο λόγο ο κατηγορούμενος δεν ενημέρωνε την εντολέα εταιρία αντισυμβαλλομένη του, ακόμα και στην θεωρητική περίπτωση που τα ασφάλιστρα δεν καταβάλλονται από τους πελάτες επί μακρόν, για ενεργοποίηση και εφαρμογή του συμβατικού όρου για επιστροφή των συμβολαίων ή για ποιο λόγο δεν απέδιδε τα ασφάλιστρα αν και εφόσον εξοφλούντο στη μεσίτρια εταιρία. Ο δε ισχυρισμός ότι προτιμούσε να καλύπτει η εταιρία του τα μη δεδουλευμένα ασφάλιστρα πελατών με ίδια κεφάλαια από άλλες ασφαλιστικές εταιρίες για να μην υπάρξει καταγγελία από πλευράς ΤτΕ, είναι άνευ σημασίας αφού εντάσσεται στο αξιολογικό πεδίο των αυθαίρετων ενεργειών και αποφάσεων του κατηγορουμένου, που αφορούσαν εντελώς προσωπικές του σταθμίσεις, που δεν αναιρούν την ποινική του ευθύνη κι ούτε φυσικά δικαιολογούν κατά λογική αναγκαιότητα την παραβίαση των συμβατικών όρων της σύμβασης μεσιτείας της εταιρίας του με την αντίστοιχη της εγκαλούσας.
Ενόψει των ανωτέρω επειδή κατά τη γνώμη μας απορρέουν σοβαρές ενδείξεις τέλεσης σε βάρος του για στήριξη κατηγορίας ενώπιον δικαστηρίου, πρέπει το Συμβούλιό Σας σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 310παρ.1στοιχ.ε’ και 313 Κ.Π.Δ, να παραπέμψει αυτόν στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών που είναι καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμόδιο 1περ.ε’, ΙΙΙπαρ.1,119 και 122παρ.1 ΚΠΔ και 97 παρ.1 Συντ., για να δικαστεί γι’ αυτόν, σύμφωνα με τα άρθρα: 1, 14,16,17,18,26παρ.1α’, 27, 52, 79 και 375παρ.1εδ.β’-2, Π.Κ -όπως το τελευταίο ισχύει με Ν.4619/2019, περί εισαγωγής νέου Ποινικού Κώδικα.
Τέλος, σε σχέση με τον επιβληθέντα -δυνάμει της αριθμ: ΑΝ9/Δ/12/2010 Διάταξης Ανακρίτριας του 9ου Τακτικού Ανακριτικού Τμήματος Πρωτοδικείου Αθηνών- περιοριστικό όρο της εμφάνισής του κατηγορουμένου την 1η και 16η ημέρα κάθε μήνα στο Α.Τ του τόπου κατοικίας του, πρέπει το Συμβούλιό Σας να αποφανθεί υπέρ της διατήρησης ισχύος της Διάταξης που τον προβλέπει, για τους σκοπούς του άρθρου 282παρ.2 του νέου Κώδ.Ποιν.Δικ/μίας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Προτείνω:
-Να παραπεμφθεί ενώπιον του ακροατηρίου του Εφετείου Αθηνών δικάζοντος κακουργήματα, ο …του …., που γεννήθηκε στην Αθήνα Αττικής την …, κάτοικος ομοίως (οδός… , αρ…. ), για να δικαστεί ως υπαίτιος του ότι στην Αθήνα, στις 11/3/2014, ιδιοποιήθηκε παράνομα ξένα κινητά πράγματα ιδιαίτερα μεγάλης συνολικής αξίας τα οποία του είχαν εμπιστευτεί με την ιδιότητα του εντολοδόχου. Πιο συγκεκριμένα, ενώ κατά το διάστημα από 27/4/2009 έως και 26/2/2010 με την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της μεσιτικής εταιρίας με την επωνυμία: «…» με διακριτικό τίτλο «…», είχε στη διαχείρισή του βάσει σχετικής (από 27/4/20090 σύναψης σύμβασης μεσιτείας της ανωτέρω εταιρίας την υποχρέωση διαμεσολάβησης στην «παραγωγή» ασφαλιστικών συμβάσεων με πελάτες της εγκαλούσας ασφαλιστικής εταιρίας «…» και την εντεύθεν είσπραξη των ασφαλίστρων και την απόδοσή τους σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους της σχετικής ανωτέρω σύμβασης μεσιτείας, δεν απέδιδε για όλο το ανωτέρω διάστημα τα ασφάλιστρα που αντιστοιχούσαν σε κάθε υπόχρεο πελάτη, αφαιρουμένης της σχετικής προμήθειας ανά συμβόλαιο και τελικά κατά 11/3/2014 και όταν η εγκαλούσα εταιρία που βρισκόταν ήδη υπό διαδικασία ασφαλιστικής εκκαθάρισης από έτους 25/2/2010 και εκπροσωπείτο για τους σκοπούς αυτούς από τον ασφαλιστικό εκκαθαριστή …, του επέδωσε με την αριθμ: 7079Γ711-3-2014 Έκθεση του Δικαστικού Επιμελητή Πρωτοδικείου Αθηνών Εξώδικη – Γνωστοποίηση – Δήλωση-Πρόσκληση να καταβάλει το ουδέποτε αποδοθέν αλλά παρακρατηθέν κατάλοιπο συνολικό “καθαρό” ποσό ασφαλίστρων, προσαυξημένο με το ποσό από την επίσης παρακράτηση των ποσόν των μη «δεδουλευμένων» ασφαλίστρων από συμβόλαια τα οποία δεν κάλυψαν τους ασφαλιζομένους λόγω του ότι η περίοδος ισχύος του συνέπιπτε με τη λήξη της σύμβασης μεσιτείας της εταιρίας του κατηγορουμένου λόγω ανάκλησης άδειας της ασφαλιστικής εντολοδόχου εταιρίας και ήταν επιστρεπτέα σε πελάτες, ύψους 417.451,57€ (ευρώ), αυτός (κατηγορούμενος) παρότι οχλήθηκε για την υποχρέωσή του αυτή, ουδέποτε συμμορφώθηκε αλλά παρακράτησε το εν λόγω ιδιαίτερα μεγάλης αξίας ενσωματώνοντάς το στην ατομική του περιουσία.
-Να διατηρηθεί η ισχύς της με αριθμ: ΑΝ9/Δ/12/2010 Διάταξης του 9ης Ανακρίτριας του 9ου Τακτικού Ανακριτικού Τμήματος Πρωτοδικείου Αθηνών, δυνάμει της οποίας επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος της εμφάνισής του κατηγορουμένου την 1η και 16η ημέρα κάθε μήνα στο Α.Τ του τόπου κατοικίας του, για τους σκοπούς του άρθρου 282παρ.2 του νέου Κώδ.Ποιν.Δικ/μίας.
Αθήνα, 30/11/2020
Ο Εισαγγελέας
Αφού έλαβε υπόψη του την παραπάνω πρόταση της Εισαγγελέως Πλημ/κών Αθηνών Γεωργίου Πετειναρέλη.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού που συγκεντρώθηκε από την κύρια ανάκριση και την προηγηθείσα προκαταρκτική εξέταση, οι οποίες διενεργήθηκαν για την υπόψη περίπτωση και ειδικότερα από τις μαρτυρικές καταθέσεις σε συνδυασμό με όλα τα έγγραφα που προσκομίστηκαν και την απολογία του κατηγορουμένου, προέκυψαν και κατά την κρίση του Συμβουλίου τα πραγματικά περιστατικά που αναφέρονται αναλυτικά στην εισαγγελική πρόταση, στην οποία το Συμβούλιο αναφέρεται για αποφυγή επαναλήψεων (ΑΠ 1151/2006 ΠΧρ 2007.33). Με βάση τα πραγματικά περιστατικά αυτά, προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να στηριχθεί δημόσια στο ακροατήριο κατηγορία σε βάρος του κατηγορουμένου … του … για την αξιόποινη πράξη της διακεκριμένης υπεξαίρεσης αντικειμένου που το είχαν εμπιστευτεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου ξένης περιουσίας, με αξία αντικειμένου υπερβαίνουσα συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ. Επομένως, για την πράξη αυτή που προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 1, 14, 16, 17, 18, 26 παρ. Γ\ 27, 52, 79 και 375 παρ. 1 εδ. β’- 2 ΠΚ, όπως το τελευταίο ισχύει με Ν. 4619/2019 περί εισαγωγής νέου Ποινικού Κώδικα, πρέπει να παραπεμφθεί ο παραπάνω κατηγορούμενος, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 310 παρ. 1 στοιχ. ε’και 313 του ΚΠΔ, ενώπιον του ακροατηρίου του Τριμελούς Εφετείου (Κακουργημάτων) Αθηνών, το οποίο είναι αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο να δικάσει την πράξη που προαναφέρθηκε κατά τις διατάξεις των άρθρων 1 περ. ε’, 111 παρ. 1, 119 και 122 παρ. 1 Κ.Π.Δ.
Περαιτέρω, για όσους λόγους αναπτύσσονται και αναλύονται στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση, στους οποίους ως νόμιμους και βάσιμους το Συμβούλιο αναφέρεται καθ’ ολοκληρία, πρέπει να διατηρηθεί η ισχύς του περιοριστικού όρου της εμφάνισής του την 1η και 16η ημέρα κάθε μήνα στο ΑΤ. του τόπου κατοικίας του που επιβλήθηκε δυνάμει της υπ’αριθμ. ΑΝ9/Δ/12/2020 Διάταξης της Ανακρίτριας του 9ου Τακτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Αθηνών, σε βάρος του κατηγορουμένου … του …., μέχρι την οριστική εκδίκαση της σε βάρος του κατηγορίας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ενώπιον του ακροατηρίου του Τριμελούς Εφετείου (Κακουργημάτων) Αθηνών, τον κατηγορούμενο …. Του… , που γεννήθηκε στην Αθήνα Αττικής την …, κάτοικο ομοίως (οδός … αρ. …), προκειμένου να δικαστεί ως υπαίτιος του ότι:
Στην Αθήνα, στις 11/3/2014, ιδιοποιήθηκε παράνομα ξένα κινητά πράγματα ιδιαίτερα μεγάλης συνολικής αξίας τα οποία του είχαν εμπιστευτεί με την ιδιότητα του εντολοδόχου. Πιο συγκεκριμένα, ενώ κατά το διάστημα από 27/4/2009 έως και 26/2/2010 με την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της μεσιτικής εταιρίας με την1 επωνυμία: «…» με διακριτικό τίτλο «…», είχε στη διαχείρισή του βάσει σχετικής (από 27/4/20090 σύναψης σύμβασης μεσιτείας της ανωτέρω εταιρίας την υποχρέωση διαμεσολάβησης στην «παραγωγή» ασφαλιστικών συμβάσεων με πελάτες της εγκαλούσας ασφαλιστικής εταιρίας «…» και την εντεύθεν είσπραξη των ασφαλίστρων και την απόδοσή τους σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους της σχετικής ανωτέρω σύμβασης μεσιτείας, δεν απέδιδε για όλο το ανωτέρω διάστημα τα ασφάλιστρα που αντιστοιχούσαν σε κάθε υπόχρεο πελάτη, αφαιρουμένης της σχετικής προμήθειας ανά συμβόλαιο και τελικά κατά 11/3/2014 και όταν η εγκαλούσα εταιρία που βρισκόταν ήδη υπό διαδικασία ασφαλιστικής εκκαθάρισης από έτους 25/2/2010 και εκπροσωπείτο για τους σκοπούς αυτούς από τον ασφαλιστικό εκκαθαριστή …, του επέδωσε με την αριθμ: 7079Γ711-3-2014 Έκθεση του Δικαστικού Επιμελητή Πρωτοδικείου, Αθηνών Εξώδικη-Γνωστοποίηση- Δήλωση-Πρόσκληση να καταβάλει το ουδέποτε αποδοθέν αλλά παρακρατηθέν κατάλοιπο συνολικό “καθαρό” ποσό ασφαλίστρων, προσαυξημένο με το ποσό από την επίσης παρακράτηση των ποσόν των μη «δεδουλευμένων» ασφαλίστρων από συμβόλαια τα οποία δεν κάλυψαν τους ασφαλιζομένους λόγω του ότι η περίοδος ισχύος του συνέπιπτε με τη λήξη της σύμβασης μεσιτείας της εταιρίας του κατηγορουμένου λόγω ανάκλησης άδειας της ασφαλιστικής εντολοδόχου εταιρίας και ήταν επιστρεπτέα σε πελάτες, ύψους 417.451,57 € (ευρώ), αυτός (κατηγορούμενος) παρότι οχλήθηκε για την υποχρέωσή του αυτή, ουδέποτε συμμορφώθηκε αλλά παρακράτησε το εν λόγω ιδιαίτερα μεγάλης αξίας- ενσωματώνοντάς το στην ατομική του περιουσία.
ΔΙΑΤΗΡΕΙ την ισχύ του περιοριστικού όρου της εμφάνισής του την 1η και 16η ημέρα κάθε μήνα στο ΑΤ. του τόπου κατοικίας του που επιβλήθηκε δυνάμει της υπ’ αριθμ. ΑΝ9/Δ/12/2020 Διάταξης της Ανακρίτριας του 9ου Τακτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Αθηνών, σε βάρος του κατηγορουμένου … του…, μέχρι την οριστική εκδίκαση της σε βάρος του κατηγορίας.
Αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 28 Ιανουαρίου 2021 και εκδόθηκε στις 11.02.2021.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Θωμαή Κιμισκίδου Γεωργία Πλέσσα
Ελένη Ζαΐρα